“Zordur Böyle Buluşmaları”, modern dünyada kaybolmuş ve kendi yollarını bulmaya çalışan bir grup insanın hikayesini anlatıyor. Karakterler, hayatlarının farklı dönemlerinde zorluklarla karşılaşırken, birbirleriyle olan buluşmaları ve ilişkileri sayesinde içsel yolculuklarını tamamlamaya çalışıyor. Bu buluşmalar, onların yalnızlıklarını ve yaşamlarındaki boşlukları doldurmak için bir fırsat sunar, ancak her biri için bu süreç oldukça zorludur.
“Zordur Böyle Buluşmaları”, her sayfasında derin duygusal katmanlar ve düşündürücü temalar sunan bir roman. Pekbiafiliyalnizlik, karakterlerin karmaşık iç dünyalarını ve birbirleriyle olan ilişkilerini titizlikle işleyerek, okurları hem duygusal hem de entelektüel olarak tatmin eden bir hikaye sunuyor. Bu kitap, yalnızlık, kendini bulma ve insan ilişkileri üzerine yoğunlaşarak, okurlara kendilerini ve hayatlarını sorgulama fırsatı veriyor.
Eğer siz de derinlikli karakter analizlerini, duygusal yoğunluğu ve modern hayatın getirdiği zorlukları keşfetmek istiyorsanız, “Zordur Böyle Buluşmaları” kitabını mutlaka okumalısınız. Hikayenin nasıl bittiğini ve karakterlerin bu zorlu buluşmalarda nasıl bir yolculuk geçirdiğini öğrenmek için kitabı indirip okumanızı öneririz.
”Merih! Yapma, yapma indir şu silahı, bunu yapma!”
Aslan gözyaşlarının arasından tüm sesiyle bağırıyordu, beni vazgeçirmeye çalışıyordu. Onun çaresizliğini en iyi ben bilirdim. İliklerine kadar çaresizlikle doluydu karşımdaki adam ve ben bunu hak ettiğini düşünüyordum. Bu silahı ateşlemekte kararlıydım, kalbimden vurmaya kararlıydım, gözlerimi kapadım.
”İşte bu kadar kolay ölmek…”
Sesim fısıltıdan ibaretti, tetiği tüm gücümle çektim. Kulağıma ilişen kurşun sesi sağır edecek bir şiddetteydi. Beklediğim ölüm ikinci kez bulmamıştı beni, bedenime isabet etmemişti kurşun, Gözlerimi açtığımda Aslan karşımdaydı, kurşun kalbime değil de havaya karışmıştı. Aslan silahı son anda çekmişti elimden. Silahı alıp içindeki mermileri boşalttı ve kanara attı.
”Neden izin vermedin?”
dedim soğukkanlı bir şekilde. Aslan benim aksime çok kötü görünüyordu. Çok bitmiş, çok acı çekiyordu… Elime silah almamış bir insanım oysa, çıkan sesten ve bu olaydan deli gibi korkmam lazım, ama korkmuyorum, tam tersi gerçekten ölmek istemiştim…
Aslan sıkıca sarıldı bana, hiç olmadığı kadar sıkı sarıldı. Elleri ezberindeymiş gibi saçlarımı okşamaya başladı. Hapsetmişti beni kendine. Benim ellerim iki yanımda duruyordu, onun bana sarılmadığı günkü gibi, ben artık hissizleşmiştim, ona sarılmaya bile gücüm yoktu, ben artık güçsüzleşmiştim. Aslan ellerini yüzüme koydu, akışına içimin gittiği gözyaşlarını silmedim bu kez…
«Zordur Böyle Buluşmalar» Pekbiafiliyalnizlik kitabının telif hakkı sahibiyseniz ve onu kitap sitemizden kaldırmamızı istiyorsanız lütfen bize abuse.knigi@gmail.com adresinden e-posta gönderin, biz de onu en kısa sürede kaldıralım.
Bir yanıt yazın