Hevybanu ve Alp Aslan arasındaki ilişki, bir dizi hatayla şekillenmiş, pişmanlıklarla dolu bir geçmişin ardından kopma noktasına gelmiştir. Hevybanu, Alp’i affetmeye hazır değildir. Ve Alp, sevdiği kadının affını kazanabilmek için her şeyin bedelini ödemek zorundadır. “Affetmeyeceğim” demiştir Hevybanu, ama Alp ona ne kadar zarar vermiş olsa da, yine de ona yaklaşmaktan vazgeçemez.
“Unutacak değilsin zaten,” dedi Hevybanu, söyledikleriyle kalbini kırdığı anları hatırlatarak. Alp, geçmişin yıkıcı etkilerinin gölgesinde, “Affetme!” diye haykırırken, adeta ona duyduğu derin acıyı sesinde hissettirir. Ama tüm bu acılara rağmen, bir şey vardır ki ondan vazgeçemez: Hevybanu’nun kalbini kazanma umudu.
Zaman geçtikçe, Alp’in talep etmesi ve Hevybanu’nun ona olan mesafesi, aralarındaki duygusal gerilimi daha da artırır. “Ama her şeye rağmen burada kal, Hevybanu!” diyerek, aralarındaki engeli aşmaya çalışır. Ancak Hevybanu, duygusal sürgünlerin her biriyle derin bir yaraya dönüşen bu ilişkiye bir son vermek üzere kararlıdır.
Ve sonunda, Alp’in son çabası, en derin duygulara hitap eder. “Tamam yine görmezden gel beni, ama burada aldığın nefesleri hissedeyim.” Hevybanu’nun cevabı, aşk ve öfkenin birleşiminden doğan bir tehditle gelir: “Seni affettiğim gün… Şehadet haberin bana ulaşsın, Alp Aslan.”
“Nar: Onsra 1”, duygusal yoğunluğu yüksek, karakter derinliğiyle etkileyici bir kitap. İlişkilerdeki kırılma noktaları, affetme ve sevmenin anlamı üzerine derin bir keşif sunan bu hikaye, kalbinizin her bir köşesinde yankı bulacak. Gökçen Koçan’ın yazdığı bu roman, okurları yalnızca bir aşkın değil, aynı zamanda unutulmaz bir hikayenin peşinden sürüklüyor.
Ve hikayenin nasıl bittiğini bilmek istiyorsanız, kitabı indirip okumanızı öneririz! Alp ve Hevybanu’nun kırık dökük, ama bir o kadar da tutkulu dünyasında, kalbinizle yüzleşmeye hazır mısınız? 💔🔥
“Affetmeyeceğim.”
“O kadar şey söyledim. Unutacak değilsin zaten.” Söyleyemediğim gerçeklerin yerine yaptığım kabalıkların canını yaktığını, kabullenircesine başını salladı. “Affetme!” diyerek sesli bir nefes verdim. Ardından peşi sıra önüne doğru ilerledim. Hafifçe önünde eğilecek gibi olduğumda, sağ eli sol koluma yapıştı. Ne tam diz çökebildim ne de utancımdan doğrulabildim ama yine de talep etmekten geri kalamadım. “Ama her şeye rağmen burada kal be Hevybanu!” Yüzümden buruk bir tebessüm geçti. Gideceğim demişti. Gidene kadar gözüne gözükmeyeceğim. Aylardır gözüme gözükmekten kaçındığı gibi, gözlerini de ilelebet benden sürgün eylemişti. Yaşattığı sürgün dayanılmaz olduğu için yeni farkına vardığım gönlümden bile vazgeçip; “Tamam yine görmezden gel beni ama burada aldığın nefesleri hissedeyim,” dedim.
Dudağının solu yukarı doğru kıvrıldı. “Seni affettiğim gün.” Ağırca yutkununca kaşlarım çatıldı. “Şehadet haberin bana ulaşsın Alp Aslan!”
«Nar: Onsra 1» Gökçen Koçan kitabının telif hakkı sahibiyseniz ve onu kitap sitemizden kaldırmamızı istiyorsanız lütfen bize abuse.knigi@gmail.com adresinden e-posta gönderin, biz de onu en kısa sürede kaldıralım.
Bir yanıt yazın